ایران 49/از یاسوج :امام حسن مجتبی(ع) در شب نیمه ماه رمضان سال سوّم هجرت در مدینه متولد شد.

ایشان نخستین فرزند حضرت امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) و دومین پیشوای شیعیان جهان که آینه تمام نمای کرامت و بخشندگی است.

امام حسن(ع) در کمالات انسانى یادگار پدر و نمونه کامل جدّ بزرگوار خود بود.

آن حضرت در طول عمر خویش، دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا خرج و سه بار نیز ثروت‌شان را به دو نیم تقسیم کرد و نصف آن را در راه خدا به فقرا بخشیدند.

امام حسن مجتبی (ع)، از خردسالی وجود مبارک پیامبر اکرم (ص) را درک نمود و در آغوش جدبزرگوارشان تحت تربیت قرار گرفت.

امام حسن (ع) پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت رسید و مقام خلافت ظاهرى را به دست گرفت و نزدیک به شش ماه به اداره امور مسلمین پرداخت.

سالروز میلاد امام حسن مجتبی(ع) به دلیل حمایت این امام همام از یتیمان و نیازمندان "روز اکرام" نامگذاری شده تا فرصتی برای توجه بیش از پیش به مقوله احسان و بخشش و تلاش در مسیر زدودن چهره فقر از جامعه باشد