گلایه‌های مدیر حوزه علمیه خواهران از سیاسی‌کاری مفرط در کهگیلویه و بویراحمد/از دخالت بی‌ربط نمایندگان در همه امور تا بی‌توجهی محض به حوزه فرهنگ

ایران۴۹/ مدیر حوزه‌های علمیه خواهران استان کهگیلویه و بویراحمد می‌گوید؛ یکی از دلایل عقب ماندگی استان دخالت‌های بی‌جای قوا در کار یکدیگر بوده و البته گاهی همراهی‌های نادرست مردمی با سیاسیون موجب بروز چند برابری مشکلات می‌شود.

به گزارش ایران۴۹، به نقل از خبرگزاری فارس از یاسوج، حوزه های علمیه خواهران یکی از مراکز مهم فرهنگی در کشور به شمار می‌رود که طلاب خواهر را برای ترویج دین و مبانی اسلامی و تبلیغ اسلام ناب تربیت می‌کند.

تا پیش از شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی مکانی برای تربیت طلاب خواهر در کشور وجود نداشت که با راه اندازی حوزه های علمیه خواهران در سراسر کشور اکنون طلاب زیادی در این مراکز دینی و فرهنگی تربیت و در سطح جامعه در حال ترویج دین و هدایت جوانان و نوجوانان و مردم در شهرها و روستاها هستند.

در همین خصوص به سراغ حجت الاسلام والمسلمین سید ابراهیم افتخاری مدیر حوزه علمیه خواهران استان کهگیلویه و بویراحمد رفتیم تا در خصوص وضعیت کلی فرهنگی استان کهگیلویه و بویراحمد و همچنین ضرورت‌ها و بایدها و نبایدها در حوزه های مختلف سیاسی اجتماعی و فرهنگی با او گفت‌وگو کنیم.

افتخاری در این گفت‌وگوی صریح و بی‌پرده همچنین در خصوص وضعیت کنونی مدارس علمیه استان توضیحاتی ارائه داد.

وضعیت رسانه و اطلاع‌رسانی را در باب حوزه‌های علمیه در استان چگونه ارزیابی می‌کنید؟

یکی از مصادیق مبارزه در عرصه جنگ نرم عرصه خبر و اطلاع‌رسانی است مهمترین مصادیق جهاد تبیین اطلاع رسانی صحیح است اقدامات خبرنگاران فی نفسه قابل تحسین است جای خوبی است که گرهی از کار مردم باز کند دشمن از این مزیت به خوبی استفاده می‌کند و رسانه های آنها در خدمت اردوگاه استکباری راه خود را برای استعمار امت ها و ملت های مختلف هموار می‌کنند.

اما ما خبر خوب کم کار کرده‌ایم؛ رژیم صهیونیستی و اروپا و آمریکایی‌ها هزینه های میلیاردی برای راه اندازی شبکه های معاند می‌کنند و در گروه‌ها و کانال‌ها و شبکه های اجتماعی و تلویزیون های خود سیاست های استکباری را به پیش می‌رانند.

اما در خصوص وضعیت فعلی کشور و سیاه‌نمایی هایی که توسط دشمنان می شود کافی است فقط به مراسم تشییع جنازه ها در اول انقلاب و در حال حاضر نگاه کنیم؛ در کل در آن دوران شاید یک یا دو خودرو به دنبال اموات حرکت می‌کرد اما امروز صدها و بلکه در حد هزار خودرو فقط در یک مراسم دیده می‌شوند، کسی فکر نمی‌کرد که اینقدر امکانات و خدمات بعد از انقلاب زیاد شود.

به شهرهای خودمان قبل از انقلاب نگاه کنیم شهر دهدشت قبل از انقلاب چند جاده داشت؟ اما اکنون این شهرستان از طرق مختلف از جاده گچساران گرفته تا جاده چرام و جاده باغچه سادات و جاده پاتاوه به دهدشت به همه جا راه دارد و دهدشت تبدیل به یک شاهراه شده است.

چیزی از خود نداشتیم و در کل هر چه که داریم به برکت نظام جمهوری اسلامی بوده اما متاسفانه بعضی اوقات حافظه های تاریخی وضعیت گذشته را به یاد نمی‌آورد هنوز خیلی‌ها به یاد می‌آورند که خط لوله جنوب به شمال از استان می گذشت و فقط به اندازه تعداد انگشت شماری از منازل آن هم در مناطق گچساران گازرسانی شده بود.

اما اکنون روستاهای ۲ و ۳ خانواری هم گازرسانی شدند با همه کارها و اقدامات قابل توجهی که انجام شده متاسفانه ها بعضی ها معترض هستند اما دلیلش چیست؟ دلیل این است که ما جهاد تبیین را به خوبی انجام نداده‌ایم وظیفه طلاب حوزه های علمیه هم جهاد تبیین است که طلاب حوزه‌ علمیه خواهران به خوبی در حال جهاد تبیین هستند.

تاریخچه‌ای از سیر شکل‌گیری حوزه‌های علمیه خواهران استان را شرح دهید 

در خصوص حوزه های علمیه باید بگویم که در استان ما حوزه علمیه وجود نداشت حوزه علمیه  در سال ۷۳ در یاسوج به دست آیت الله ملک حسینی راه اندازی شد حمایت‌های خیلی خوبی داشتند و بسیاری از نخبگان ما خروجی همان حوزه هستند.

 اولین مدرسه در یاسوج بود بعد هم در اوایل دهه ۸۰ در سال ۸۲ و ۸۳ مرحوم آمیر احمد تقوی در دهدشت سنگ بنا گذاشتند و کم‌کم در استان‌ها و مراکز استانها حوزه های خواهران گسترش پیدا کرد.

سپس مرکز مدیریت حوزه علمیه خواهران در قم راه اندازی شد از سال ۷۶ حمایت‌هایی داشتند و تلاش می‌شد تا مکان مناسبی تهیه شود که همان سال‌ها در کنار سازمان تبلیغات مکانی به حوزه خواهران اختصاص داده شد.

ابتدا مرکز مدیریت تشکیل شد و مستقیم زیر نظر قم بود بعد مدارس زیاد شدن کار برای قم سخت شد سپس مدیریت منطقه‌ای راه‌‌اندازی و سه استان از جمله ما زیر نظر استان فارس بود تا اینکه در سال ۹۱ کم کم با تاسیس مدیریت های استانی مدیریت ما هم استانی شد.

این گونه و با این چارت حمایت های استانی هم بهتر خواهد بود چرا که بوم هر منطقه متفاوت است.

در چارت سازمانی ابتدا مدرسه علمیه را داریم که از اجتماع چند مدرسه علمیه، حوزه علمیه خواهران استان تشکیل می شود و در کل کشور با جمع آن‌ها حوزه علمیه خواهران کشور اطلاق می‌شود.

صفر تا صد مدرسه توسط خانم ها اداره می‌شوند معاونین محتوا، آموزش، فرهنگی و پژوهشی که همگی تحصیل کرده حوزه هستند و باید سطح 3 باشند البته مسائل مالی هم داریم که گسترده بوده و این کارها را غالباً آقایان انجام می دهند.

هزینه مدارس خواهران چگونه تامین می‌شود؟

مدرسه‌ها هیئت امنایی اداره می‌شود در مدرسه یک هیئت امنا وجود دارد که اختیارات گسترده ای دارد مثلا در کهگیلویه و بهمئی یکی از علما یا امام جمعه تشخیص می دهد که حوزه علمیه نیاز دارد تقاضای راه‌اندازی برای مدیریت استانی می فرستند و تقاضای مدرسه علمیه می‌کنند که البته باید شرایط اولیه ساختمان با اصول فنی را داشته باشند ضرورت دیگر اینکه آیا پای کار هستند؟ چرا که ۵۰ درصد هزینه‌های جاری مدرسه را باید تامین کنند.

در استان ما اتفاق افتاده که ضرورت تاسیس مدرسه را در هر شهرستانی داشته‌ایم اما از طرفی نیروها پای کار نبودند و مشغله زیادی داشتند دوم این که در استان موقوفه حوزوی نداریم و در بعضی استانها موقوفات حوزوی به گونه‌ای است که به استان های همجوار خودشان هم کمک می کنند.

گویی از بی‌تفاوتی مسئولان و نمایندگان نسبت به حوزه‌های علمیه دل پر دردی دارید؟

البته این موضوع جای تاسف دارد که برای کارهای فرهنگی و نهادهای فرهنگی و فرهنگ‌ساز نه موقوفه داریم و نه از سوی حوزه‌های مختلف اجتماعی کمکی می‌شود در حالی که کمک به حوزه سیاست آن هم در انتخابات مجلس بسیار پررنگ‌تر است متاسفم که بگویم بسیاری از هزینه‌های انتخابات‌ها به صورت مردمی پرداخت می‌شود.

در استان ما برخی از مردم که دستشان به دهانشان می‌رسد و توان کمک کردن دارند  پای کار مسائل سیاسی هستند و هزینه‌های هنگفتی می‌کنند و نوع نگاه به انتخابات خیلی متفاوت با دیگر جاهای کشور است.

اگر ۴۰ سال پیش کسی می‌آمد و می‌گفت این نگاهی که شما به انتخابات دارید برای آینده شما خوب نخواهد بود چنین وضعیتی را اکنون در استان نداشتیم زیرا سیاسی کاری امان استان را بریده است.

وقتی نمایندگان مجلس از بخشدار تا دهیار و فرماندار و استاندار را می‌چینند دچار مشکلات کنونی می شویم و یقینا حوزه فرهنگ هم در این بین آسیب جدی می‌بیند.

اما شما به عنوان رسانه سوال کنید و البته نمایندگان مجلس هم توضیح بدهند که نسبت به استان‌های فارس و اصفهان چه کاری برای مردم انجام داده‌اند؟.

به صورت مصداقی گلایه شما از عملکرد نمایندگان چیست؟

در خیلی از استانها یقه وزیر را می گیرند تا کارخانه ساخته شود و اگر صحبت از استیضاح می‌کنند از وزیر می‌خواهند که برایشان کارخانه راه اندازی کرده و بیکاری را برطرف کنند اما درخواست نمایندگان استان ما چیست؟ در استان ما همه چیز به تغییر دادن چند مدیر ختم می‌شود و این نهایت درخواست از وزراست!.

استانی هستیم که بیشترین آب را داریم اما کارخانه هایی که با آب کار می‌کند در استان وجود ندارد برعکس در اصفهان آن استان کویری تعداد کارخانه‌هایی که با آب راه اندازی شده بسیار هستند؛ چرا؟ به این دلیل که ما نگاه ملی نداریم نگاه منطقه ای داریم و تمام هم و غم و فکر و ذکر ما به عزل و نصب ها معطوف شده است.

به عنوان یک طلبه پست سیاسی ندارم و بریز و بپاش هم در حوزه مدیریتی من صورت نمی‌گیرد لذا از گفتن چنین حرف‌هایی هراس ندارم که مثلا ممکن است به قبای سیاسیون بر بخورد.

باز هم سوال می کنم کجای قانون نوشته شده که پست های سیاسی و اجرایی دولت باید توسط نمایندگان مجلس سهمیه بندی شود متاسفانه همه می دانند و مردم هم می بینند ولی کسی حرفی نمی‌زند از این رهگذر خیلی ضرر می‌کنیم.

متاسفانه اگر من که شعار انقلابی‌گری می‌دهم در این شهرستان نماینده شدم همه چیز را زیر پا می‌گذارم به جای اینکه فشار بیاورم تا جایی جاده ای ساخته شود و یا جوان بیکاری سر کار برود به دنبال مسائل خودم هستم.

رئیس جمهور باید استانداران را انتخاب کند چرا نمایندگان مجلس باید دخالت کنند و عملاً رئیس جمهور را در انتخاب استانداران خودش بی‌نصیب بگذارند.

وظیفه نماینده تصویب قانون مفید برای کشور و همچنین نظارت است با این تفاسیر نمایندگان بگویند که در کجا نظارت انجام داده‌اند لذا به همین دلیل است که نمایندگان در مسائل حوزه علمیه ورود پیدا نمی‌کنند اول این که روحانیت مستقل بوده و جیره خوار دولت و جاهای دیگر نیستند و همچنین خود روحانیون و حوزه‌های علمیه هرگز به دنبال مسئولیت و یا زیر پا خالی کردن دیگران نیستند به قول شهید بهشتی حرام است اگر جایگاهی را اشغال کنیم در حالی که بدانیم دیگری از ما اصلح‌تر است.

یعنی در حوزه‌های علمیه چنین مسائلی وجود ندارد؟

در حوزه‌های علمیه این موضوع تعریف شده است یعنی اینکه کسی برای مدیر شدن سر و دست نمی‌شکند و کسی به دنبال سوء استفاده نیست و وقتی هم مدیر شد با سختی کار و نبود اعتبارات و امکانات مدیریت می‌کند.

برای مثال در طول تاریخ مراجع تقلید بسیاری داشته‌ایم که خودشان اعلم بوده‌اند اما گفته‌اند که از من بهتر کسان دیگری هم هستند و مردم را به آنها ارجاع داده‌اند و درب پذیریش مسئولیت را بر روی خود می‌بندند.

متاسفانه الان هر کسی احساس تکلیف می کند پول خرج کرده و به دنبال گرفتن رای مردم است.

چه کاری از دست مسئولان و نمایندگان برای کمک به حوزه‌ها برمی‌آید؟ 

اما در خصوص اینکه نمایندگان و مسئولان چقدر می‌توانند به ما در حوزه‌های علمیه کمک کنند باید اذعان کنم آن‌قدر در جاهای دیگر کار کرده‌اند و آنقدر به واسطه سفارشات در جاهای دیگر سوء استفاده شده که دیگر نمی‌توانند به دستگاه‌های فرهنگی هم کمک کنند زیرا به قول خودشان نهادهای نظارتی و بازرسی ورود پیدا می‌کنند و سخت‌گیری‌ها بسیار زیاد شده است! و با کمال تاسف باید گفت که ترکش‌های قانون گریزی و قانون‌شکنی اکنون به ما برخورد کرده است.

مثلاً قبلا شهرداری ها ورود پیدا می‌کردند و در محوطه حوزه‌ها آسفالتی می‌ریختند و باغچه‌ای برای ما می ساختند ولی نهادهای خدماتی هم دیگر نمی‌توانند مثل گذشته به ما کمک جزئی کنند البته که بعضی ها هم این بهانه را در دستور کار قرار داده اند تا کاری برای حوزه‌های علمیه نکنند.

بعضی از مسئولان در قول بی‌سرانجام دادن بسیار فعال هستند آنقدر گاهی نامه نوشتیم که هیچ چیزی از آن در نیامد و وعده‌های آن‌ها هم به سرانجام نرسید با این وجود هیچ گاه وارد ساز و کارهای غلط سیاسی نخواهیم شد یا اینکه وعده رای و کمک انتخاباتی بدهیم.

 به خاطر مسئولیتی که داریم به مسائل سیاسی و سیاست بازی هرگز ورود پیدا نخواهیم کرد به خاطر همین است سه سال تمام اینجا هستیم و بسیاری از مسئولان استانی ما را نمی شناسند و هیچ عضو شورای شهر ما را نمی شناسند.

برخی‌ها برای رسیدن به اهداف خود می‌گویند که جز فلان جریان سیاسی هستیم در حالی که حوزه های علمیه به هیچ جریان سیاسی وابستگی ندارند اینها گلایه‌هایی است که باید گفته می‌شد.

متاسفانه در استانها و در دولت مردمی بعضی از مسئولان یا هنوز بعد از یک سال و نیم جابجا نشده و برخی هم که سر جای خودشان مانده‌اند و درک درستی از این دولت ندارند لذا امسال ما با پارسال هیچ تفاوتی ندارد.

اقدامات فرهنگی حوزه‌های خواهران در چه زمینه‌هایی است؟

در خصوص اقدامات فرهنگی باید بگویم که حوزه علمیه خواهران مرجعیت مسائل مربوط به زنان را دارند در استان پژوهشگر و نخبه زیادی داریم و مبلغانی که در روستاها و در دورترین مناطق پای کار هستند برای مثال دختران روستایی را دور هم جمع می کنند و به آنها آموزش می دهند و آسیب‌های اجتماعی را به آنها یادآور می‌شوند برنامه های مختلفی در مساجد برگزار می‌کنند مراسم اعتکاف بر پا می کنند قرآن و نماز به زنان و دختران می آموزند این ها همان خروجی های حوزه های علمیه هستند.

مثلا ۲۰ سال پیش حافظ کل قرآن نداشتیم یکی از طلاب خواهر ما شعبه قرانی تاسیس کرده اما امروز ۲۴ شعبه قرآن داریم در اکثر شهرستان های ما حافظان قرآن تربیت شده‌اند در سی‌سخت  تا ۳۰ نفر حافظ قرآن داریم و استان به سمت قرآنی شدن پیش می‌رود که حوزه های علمیه خواهران در این روند بسیار اثرگذار بودند.

در دوران کرونا حوزه های ما جدای از مردم نبودند کارخانه تولید ماسک راه اندازی کردند آن‌ها پول جمع کردند و وسایل ضدعفونی می‌خریدند و به ضعفا می‌دادند برای غسل و دفن اموات کرونایی اینقدر هجمه شده بود که کسی غسل دادن مرده ها را نمی‌پذیرفت در آن فضای سنگین طلبه‌های خواهر پای کار آمدند.

قرارگاه شهید سلیمانی در حوزه بانوان ازدواج آسان را ترویج می‌دهند و برای مسائل فرهنگی مجالس خانگی برگزار می‌کنند که اینها همه از کارکردهای حوزه خواهران است.

از طرف ادارات و سازمانهای فرهنگی برای کارهای تبلیغی و تربیتی نیرو می خواهند که ما نیروی آن چنانی نداریم و گاهی سرمایه‌های ما از دست می‌رود.

مشخصا از دولت چه توقعی دارید؟

الان بعد از سه سال تجربه به این نتیجه می‌رسیم که حوزه‌های علمیه باید بودجه مستقل داشته باشند وظیفه دولت ها حمایت از حوزه های علمیه است برای مثال باید امکانات و خدمات در اختیار قرار دهند سوال این است که چرا برای استخر بانوان و پارک بانوان دولت هزینه می کند اما برای حوزه های علمیه نباید بودجه‌ای در نظر بگیرند که منبع پایداری داشته باشند.

برای مثال در بحث زمین و واگذاری‌ها بعضی جاها که پا می‌گذارید ردپای مسئولان و نمایندگان است اما چرا نباید زمینی برای حوزه‌های علمیه وجود داشته باشد تا به وسیله آن یک درآمدزایی پایداری داشته باشیم.

وضعیت فضای فیزیکی حوزه‌های استان چگونه است؟

اما در خصوص وضعیت حوزه های علمیه استان ساختمان‌های آموزشی ما نوساز هستند اولین خوابگاه ما در دهدشت افتتاح شد بقیه در همان ساختمان های آموزشی ساکن هستند مدارس ما مهد کودک دارد فضای امنی برای آنها وجود دارد هم از لحاظ فضای فیزیکی و هم در جایی که ساخته شده امنیت خوبی وجود دارد.

ثبت‌نام ما به صورت سامانه ای است انتخاب واحد به صورت مجازی و در کوثرنت است همه مدارس ماه کافی نت دارند در ایام کرونا مشکل جدی پیدا نکردیم زیرساخت‌ها را آماده کرده بودیم کلاسها همه دایر بود در مقطع سطح دو و سه و چهار طلبه می‌پذیریم در استان یک رشته سطح ۳ داریم.

موضوع مهم این که حوزه‌های خواهران کشور به هم وصل هستند به راحتی می‌توانند از این مدرسه به مدرسه دیگر منتقل شوند امکان انتقال بسیار آسان است مدارک ما هم طبق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی هیچ تفاوتی با مدارک دانشگاهی ندارد.

یکی از اموری که تحصیل را تسهیل می‌کند این که وقتی یک سوم واحدها را بگذرانند می توانند دوره تحصیلی غیر حضوری داشته باشند.

اقبال مردمی به حوزه خواهران استان چگونه است؟

رویکرد مردم استان به حوزه های علمیه خواهران خیلی خوب است نمی‌توان گفت که اقبال به حوزه کم شده شما ببینید بسیاری از رشته‌های دانشگاهی به دلیل نبود دانشجو در استان  تعطیل شده و پیام نور و دانشگاه آزاد مثل گذشته دانشجو ندارند اما حوزه های علمیه کماکان به فعالیت خود به خوبی ادامه می‌دهند.

بودجه حوزه خواهران در استان با ۱۱۰۰ طلبه و استاد را ببینید؛ 2 میلیارد است و بودجه فلان دانشگاه در یاسوج با 4 هزار دانشجو ۲۲۹ میلیارد تومان است اما هیچ اعتراضی نداریم که چرا بودجه آنها زیاد است خودتان سرانه این دو عدد و رقم را حساب کنید در حوزه‌های علمیه رسالت دیگری داریم و هرگز دست روی دست نمی‌گذاریم و بگوییم که بودجه و اعتبارات نداریم.

پایان پیام/


خبرنگار:
آزاد سادات احمدی مهریان

ارسال نظر

نام خود را وارد کنید
نظر خود را وارد کنید
ارسال نظر با موفقیت ارسال شد.

نظرات

x